
پذیرش سرمایهگذار
پذیرش سرمایه گذار:
پذیرش سرمایه به عنوان یک صاحب کسب و کار و ایده پذیرش تخصص و بزرگ از یک سرمایهگذار، میتواند یک پیروزی کامل برای شما و کسب و کارتان باشد.
با این حال این حقیقت را باید در نظر گرفت که آیا این امر واقعاً برای شما منفعت دارد یا خیر، این امر اغلب با جزئیات خسته کننده قراردادی که با آن سرمایهگذار امضا میکنید تعیین میشود.
در ادامه به موارد زیر خواهیم پرداخت:
- ساختار سرمایه گذری در پذیرش سرمایهگذار
- سهام ممتاز در مقابل سهام عادی در پذیرش سرمایهگذار
- محافظت در برابر رقیق شدن به هنگام پذیرش سرمایهگذار
- ترجیح انحلال
- عهدنامهها
در اینجا 5 نکته وجود دارد که باید بههنگام انعقاد قرارداد پذیرش سرمایهگذار، مراقب آنها باشید.
ساختار سرمایه گذاری در پذیرش سرمایه گذار
هنگامی که صاحبان مشاغل کوچک در مورد پذیرش سرمایه گذار صحبت میکنند، معمولاً چیزی غیرقابل توصیف میگویند: “ما یک سرمایهگذار فرشته میپذیریم.” چیزی که آنها بحث نمیکنند، راه هایی است که سرمایهگذار میتواند در واقع سرمایه گذاری کند. اما باید، زیرا روشهای مختلف سرمایهگذاری یک سرمایهگذار در یک کسبوکار، بهطور چشمگیری معاملهای را که با آن موافقت میکنید، تغییر میدهد.
به عنوان یک صاحب کسب و کار کوچک، تفاوت شما بین سرمایه گذار سهام و سرمایه گذار اوراق بدهی این است که سرمایه گذار سهام تنها در صورتی حقوق دریافت می کند که شما واقعاً سود داشته باشید. در حالی که با سرمایه گذار Debt Security with Warrants، شما این مبلغ را پرداخت می کنید. سرمایه گذار هر ماه بدون توجه به اینکه آیا کسب و کار شما واقعاً سودآور است یا خیر، بازمیگردد.
سهام ممتاز در مقابل سهام عادی در مقابل پذیرش سرمایه گذار
با فرض پذیش سرمایه گذار، در نظر می گیرید که در آن سرمایه گذار در حال انجام یک سرمایه گذاری سنتی سهام است، بند مهم بعدی این است که بررسی کنید آیا سهامی که ایشان می گیرد برای شما صرفه دارد یا نه.
پذیرش سرمایه گذار در ازای سهام عادی یا سهام ممتاز
برای پذیرش سرمایه گذار، در واقع شما باید در ازای پول، سهام کسب و کار خود را به آنها منتقل کنید. آنها می توانند سهام عادی یا سهام ممتاز بخرند.
اگر سرمایهگذار شما فقط سهام عادی را دریافت کند، این بدان معناست که شما در شرایط برابر هستید. بنابراین، مادامی که زمان تصمیم گیری فرا می رسد، احتمالاً هر یک از شما به ازای هر سهم از کسب و کار خود، یک رای دریافت می کنید. زمانی که زمان کسب سود (یا تخصیص زیان) فرا می رسد، هر کدام سهمی متناسب با تعداد سهام شرکتی که دارید، دریافت می کنید.
در مقابل، اگر سرمایهگذار شما سهام ترجیحی دریافت میکند، احتمالاً سرمایهگذار سطح نامتناسبی از کنترل را اعمال میکند و سهم بیشتری از درآمد را به دست میآورد که در غیر این صورت تصور میکردید اگر فقط تعداد سهام هر طرف را مقایسه میکردید. به این دلیل که سهام ممتاز تحت یک مجموعه قوانین کاملاً مجزا (که در اسناد سرمایه گذاری تعریف می شود) نسبت به سهام شما عمل می کنند.
در مجموع، اگر می بینید که آنها سهام ممتاز را در ازای سرمایه گذاری خود دریافت می کنند، لزوماً به این معنی نیست که شما معامله بدی دریافت می کنید، در واقع اکثر سرمایه گذاری ها به این صورت انجام می شود، فقط به این معنی است که آن ها تحت شرایط زیر کار خواهند کرد:
مجموعه ای از قوانین کاملاً متفاوت با شما به عنوان یک سهامدار مشترک. بنابراین باید مطمئن شوید که متوجه شدهاید آنها چه چیزی به دست میآورند و چه چیزی را از نظر کنترل و سود از دست میدهید.
محافظت در برابر رقیق شدن
هنگامی که یک سرمایه گذار برای خرید سهام در یک ارزش گذاری خاص (مثلاً 100,000 دلار در برابر 1,000,000 دلار) پول را به عنوان سرمایه گذاری سهام در یک شرکت قرار می دهد، سپس مالک درصد معینی (در اینجا 10 درصد) از کل سهام موجود است.
اگر در ادامه راه، مجددا تصمیم به پذیرش سرمایه گذار گرفتید، یا سهام جدید شرکت را با نرخ تخفیف به کارمندان، خانواده و دوستان بفروشید، در این صورت درصد مالکیت کل سرمایهگذار ممکن است کمتر از 10 درصد مالکیت آنها باشد. خطر کاهش درصد مالکیت کلی، اصطلاح مهمی به نام بند حفاظتی ضد رقیق شدن را ایجاد می کند.
تقریباً همه سرمایهگذاران درخواست میکنند که بند «محافظت ضد رقیقسازی» به شکلی درج شود. به عنوان صاحب یک کسب و کار کوچک، هدف این است که بفهمید چگونه می توان در مورد بند مذاکره کرد تا بهترین خدمات را به شما ارائه دهد.
ترجیح انحلال
وقتی از شرکتی می شنوید که مثلاً 10 میلیون دلار می فروشد، اکثر مردم تصور می کنند که بنیانگذاران اکنون مولتی میلیونر هستند. اینکه آیا این درست است یا نه، تا حدودی بستگی به نحوه مذاکره بند ترجیح انحلال با سرمایه گذاران دارد.
ترجیح انحلال روشی است که برای توصیف ترتیب و نحوه دریافت حقوق صاحبان مختلف یک تجارت در صورت فروش یا ورشکستگی میباشد.
با این حال، اگر یک بند ترجیحی انحلال وجود دارد، باید به فرمول موجود در بند نگاه کنید تا ببینید مردم چگونه حقوق می گیرند. به عنوان مثال، اگر سرمایهگذار خارجی شرط «دوبار شیب» یا «سهگانه شیب» را به بند «ارجح انحلال» اضافه کرده باشد، قبل از اینکه سهامداران عادی (شما) چیزی دریافت کنید، دو یا سه برابر سرمایه اولیهشان پرداخت میشود.
این کار برای اطمینان از اینکه سرمایهگذار خارجی زودتر بازدهی دریافت میکند، انجام میشود و باعث دلسردی شما میشود که کسبوکار را به قیمتی غیر از ارزشگذاری عظیم بفروشید، زیرا شما، موسس، تنها زمانی شروع به کسب درآمد میکنید که ارزش آن از 9 میلیون دلار فراتر رود.
عهدنامههای مورد نیاز برای پذیرش سرمایه گذار
عهدنامهها، یک اصطلاح حقوقی که فقط به معنای قول است، چیزهایی هستند که شما به عنوان مدیر کسب و کار قول می دهید انجام دهید (معروف به عهدنامهها مثبت) یا قول می دهید که انجام ندهید (معروف به عهدنامهها منفی).
سرمایهگذاران میخواهند در قرارداد به عنوان بخشی از سرمایهگذاریشان عهد و پیمانی داشته باشند، زیرا آنها به شما اعتماد میکنند که سرمایهگذاریشان را انجام دهید و کسبوکار را به شیوهای مناسب اداره کنید، بدون اینکه در واقع به طور روزانه شما را بررسی کنند.
میثاقها میتوانند شامل انواع چیزها باشند، از الزامات سطح بالا که پیشبینیهای مالی ماهانه یا فصلی برای کسبوکار را تهیه و توزیع میکنید تا الزامات دقیقی که سطوح خاصی از حمایت بیمه را حفظ میکنید. هر سرمایهگذاری میخواهد قراردادهایی را به شکلی بخواهد، و این غیرمنطقی نیست.
کاری که میخواهید انجام دهید این است که مطمئن شوید چیزی را امضا نمیکنید که واقعاً نمیتوانید آن را دنبال کنید، حتی اگر منطقی به نظر برسد.
یکی دیگر از نگرانیهایی که باید در مورد میثاقها مراقب باشید این است که آنها شما را به طور غیرمنصفانه اداره کسب و کارتان را به صورت روزانه محدود نمیکنند. برای مثال، مراجعه به سرمایهگذار برای تأیید قبل از امضای هر قرارداد جدید یا استخدام جدید، دردسر بزرگی خواهد بود و احتمالاً به توانایی شما برای استفاده از فرصتهای جدید به عنوان یک تجارت آسیب میزند. در مقابل، درخواست اجازه از آنها قبل از افزایش حقوق یا توزیع مقادیر قابل توجهی پول احتمالاً درخواست معقولی است.
-
takeaway چیست؟
پذیرش سرمایهگذار ممکن است مانند یک مذاکره پنج دقیقهای به نظر برسد که در مورد کوسه تانک میبینید، اما در حقیقت دهها بند قانونی مهم وجود دارد که باید قبل از امضای قرارداد، آنها را درک کرده درباره آن با سرمایهگذار مذاکره کنید.
هنگام مذاکره، همه این بندها را به طور کامل به نفع خود دریافت نمی کنید، و همچنین نباید. اما درک مفاهیم این بندها، به جای اینکه صرفاً آنها را پنهان کنید و هر چیزی را که پیش روی شما گذاشته می شود امضا کنید، به معنای واقعی کلمه می تواند تفاوت بین فروش تجاری که شما را یک مولتی میلیونر می کند و فروش تجاری که شما را به دنبال شغل دیگری رها می کند باشد.